Grote borsten, de droom van menig vrouw. Maar ook de nachtmerrie. Voor vrouwen waarbij de borsten zo groot zijn dat ze pijn doen. Vrouwen zoals Maaike. Na jarenlang rond te hebben gelopen met verschillende klachten, besluit ze een borstverkleining te laten doen. Ze vertelt ons over haar ervaring.
Een borstverkleining, de naam zegt het eigenlijk al: de borsten worden kleiner gemaakt. “En dat was ook wel nodig”, knikt Maaike. Al op jonge leeftijd krijgt ze te maken met grote borsten. “Ik weet nog dat ik tien jaar was en een volwassen man mij niet geloofde toen ik dat zei. ‘Met zulke borsten? Dat kan niet!’, zei hij. En zo kreeg ik wel vaker opmerkingen over mijn voorgevel.”
Altijd pijn
Uiteindelijk groeien haar borsten tot cup 85H. “Ja, ik wist ook niet dat het bestond”, lacht Maaike. “Maar dat ze groot waren, wist ik wel. Voelde ik vooral.” Gedurende de jaren ontwikkelt Maaike namelijk verschillende klachten, die allemaal te maken hebben met haar grote borsten. “Eigenlijk had ik continu last van mijn nek en schouders. En op drukke dagen begon mijn rug ook op te spelen.”
“Op een gegeven moment was het gewoon niet meer te doen. Huilend heb ik mijn moeder opgebeld. Ik wilde die pijn niet meer. Zij stelde voor om een consult voor een borstverkleining in te plannen.”
In gesprek met de specialist
Tijdens dat consult wordt al snel duidelijk dat Maaike in aanmerking komt voor een borstverkleining. “Sterker nog, de specialist vertelde dat de kans groot was dat ik de borstverkleining vergoed zou krijgen. Dat had ik niet verwacht! Het was juist de prijs die me tegenhield.”
Het zal geen verrassing zijn dat Maaike na het eerste consult met de specialist niet meer twijfelt over de ingreep. Hij wordt direct ingepland en al na een maand kan ze terecht. “Spannend! Maar ik was zo blij dat ik de zenuwen eigenlijk niet eens opmerkte.”
De dag van de borstverkleining
Dat verandert als ze bij de kliniek aankomt op de dag van de behandeling. “Ja, toen mijn moeder me op kwam halen begon het wel te kriebelen. Omdat het best een heftige operatie kan zijn, raadde de specialist me aan om iemand mee te nemen. Dat werd mijn moeder natuurlijk.”
Maaike wordt onder narcose gebracht. Dat gebeurt eigenlijk altijd bij een borstverkleining, juist omdat het zo’n heftige behandeling is. Na ruim twee uur wordt ze weer wakker, met haar moeder bij haar zijde. “Ik kan niet zeggen dat ik me meteen fantastisch voelde”, lacht ze. “Door de narcose was ik een beetje van de wereld.”
Het resultaat
Ja, dat resultaat. Dat zie je niet direct. “Nou ja, ik zag wel dat er flink wat vanaf was. Een cup C hadden we afgesproken. Dat was het in eerste instantie nog niet hoor. Het was nog heel dik en rood van de operatie. En er zit natuurlijk een dikke snee in je borsten. Daar schrok ik wel van, maar de specialist verzekerde me dat het litteken nog een stuk minder zou worden.”
We zijn inmiddels drie maanden verder en Maaike is ontzettend blij met het resultaat. “Dat litteken zit er nog steeds. Dat wordt de komende maanden nog minder, maar je zult het altijd blijven zien. Dat is logisch en dat wist ik van tevoren. Het maakt me ook niet uit, want ik ben van mijn rugpijn af! Voor die schouders en nek loop ik nog bij de fysio. Ik heb daar jarenlang last van gehad, dat is ook niet zomaar weg. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat nog komt.”
“Mijn lichamelijke klachten zijn of gaan grotendeels weg. En er is nog iets wat ik graag wilde: in bikini zonder het gevoel dat iedereen naar mijn borsten kijkt. Ook dat is gelukt! Ik kan iedere vrouw die hiermee worstelt aanraden eens een eerste consult in te plannen. Deze borstverkleining heeft mijn leven veranderd.”
