Ervaring bij Kliniek Veldhoven

“Beoordeling Kliniek Veldhoven (Behandeling: Oorcorrectie)”

Al langere tijd speelde ik met de gedachte om een oorcorrectie te doen en heb uiteindelijk de knoop doorgehakt om een consult aan te vragen. Ik heb gekozen om bij Aesthetic Beauty Clinics op consult te gaan vanwege de gunstige prijs voor de behandeling, en ook vanwege de goede ervaringen die ik las op internet. Tijdens het consult heeft de consulente de operatie met mij doorgesproken en wat ik er van kan verwachten na de operatie, hoe het herstel gemiddeld verloopt en welke complicaties kunnen voorkomen. Ook kwam de chirurg (Drs. Koeijers) verschillende maten van mijn oren opmeten. Na een week of 2 alles even te hebben laten bezinken, heb ik besloten om de behandeling uit te laten voeren.

Inmiddels is het 4 dagen geleden dat de behandeling is uitgevoerd. 's Ochtends rond 10 uur was ik aanwezig bij de kliniek waarbij ik heb gemeld bij de receptie, dus mooi op tijd voor de operatie die om half 11 was gepland. Samen met mijn vriendin nog een kopje thee gedronken in de wachtruimte waarna de verpleegkundige mij op kwam halen. In een steriele ruimte vlakbij de OK werden nog wat medische gegevens doorgenomen en er werden foto's gemaakt. Mijn horloge, schoenen enzo werden bewaard in een kluisje. Ze vroeg of ik nog een kalmerend tabletje wilde en of ik gespannen was, ik zei dat het wel ging en heb het pilletje niet genomen. De verpleegkundige ging daarna even weg (ik denk om de OK voor te bereiden) en toen zat ik even 10 minuutjes alleen in het kamertje. Dat duurde voor mijn gevoel wel veel langer, maar gelukkig was ik niet super gespannen, alleen een beetje gezonde spanning. Toen kwam de verpleegkundige mij halen en liepen we samen naar de OK. In totaal waren er 2 verpleegkundigen en de chirurg zelf natuurlijk. Wat me meteen al opviel was de muziek die de chirurg op had staan in de OK in een soort ipod muziekstation en soms ook vrolijk meezong. Ook had hij een leuk gevoel voor humor waardoor het mij weer op mijn gemak stelde. Nadat ik bijna plat op de operatiestoel lag werden mijn gezichtshuid en oren gedesinfecteerd, en kreeg ik wat gel in mijn haren bij de oren, om alle haarplukjes weg te houden. Ook kreeg ik nog een ding op mijn buik geplakt, om bloeddruk en hartslag enzo te meten. Eigenlijk het enige vervelende van de operatie zijn de verdovingsspuiten. Aan beide kanten krijg je een stuk of 8 prikken, dat is wel even heel naar maar gelukkig ook snel voorbij dus maak je hier vooral niet te druk over. Daarna werd getest of ik geen pijn voelde in mijn oren en toen was de operatie al begonnen voordat ik het door had. Je hoort het wel als er een sneetje wordt gemaakt of als er wordt gehecht maar je voelt er echt niets van - zeker geen pijn. En door de muziek op de achtergrond en door wat te kletsen met de chirurg of verpleegkundige gaat het allemaal toch redelijk snel voorbij. Voor mijn gevoel waren ze nog geen half uur per oor bezig. Toen het ene oor klaar was kreeg ik alvast met de spiegel te zien hoe het eruit zag, dat was wel fijn. Hoewel het er natuurlijk nog heel rood uitziet allemaal, kon ik meteen zien dat mijn oor veel dichter bij mijn hoofd stond. Na de operatie kreeg ik een enorme lading verband om mijn hoofd en toen dat was gebeurd bracht de verpleegkundige me naar een soort uitrustkamertje met een lekkere stoel om even bij te komen. Toen kreeg ik ook allemaal instructies voor de komende dagen en de oorband. Ook kreeg ik nog een lekker broodje kaas met wat komkommer en tomaatjes. Ik had het gevoel dat bij het eten mijn oren ook wat bewogen, maar ze vertelde me dat er echt niets kon gebeuren, dus was ik weer gerustgesteld. Even later ging de verpleegkundige even weg om mijn vriendin bij te praten dat alles goed was gegaan. Intussen ben ik er even bij gaan staan, want zitten kon ik straks ook nog de hele tijd in de auto en op de bank. Door de verdoving voelde ik geen pijn. Daarna heb ik mijn schoenen weer aangedaan en heb ik nog een praatje gemaakt met de vrouw achter de receptie en toevallig kwam ik de consulente daar ook tegen. Dus die waren ook benieuwd hoe het was gegaan. De chirurg vroeg me nog of ik vragen had. Ja, ik vroeg mij af waardoor het er links heel anders uitzag dan rechts toen ik na de operatie (nog in de OK) in de spiegel mocht kijken. Hij stelde me gerust en zei dat het heel erg normaal was en dat het waarschijnlijk van dag tot dag kan verschillen en dat het nog wel enige weken duurde voordat dat normaal wordt. Rond half 1 stonden we alweer buiten, dus welgeteld nog geen 2 uur na de operatie. Het ging allemaal sneller dan verwacht en de operatie is me heel erg meegevallen. Ook het medisch personeel en de chirurg zorgden voor een prettig verloop en dat ik me op mijn gemak voelde.

Tijdens de autorit terug begon ik na een uurtje (ik kwam van de andere kant van het land) wel een zeurende pijn te voelen. En dat werd steeds erger. De avond op de dag van de operatie was de pijn het ergste. Ik kon aan weinig anders denken. Het is alsof je in de vrieskou een fietstocht maakt terwijl er tegelijkertijd iemand aan je oren zit te trekken ofzo, niet echt prettig. Maar ja, wie mooi is.... Ondanks de pijn heb ik nog wel redelijk geslapen, beter dan had ik gedacht. Wel werd ik veel wakker en moest ik enorm wennen dat ik niet op mijn zij kon slapen. Maar al met al heb ik toch nog een uur of 6 geslapen, waarbij ik wel regelmatig wakker werd. De dag na de operatie was de pijn al veel minder en heb ik me al goed kunnen concentreren waardoor ik wat aan verslagen voor school heb kunnen werken. Ook werd ik op die dag nog gebeld door de kliniek wat erg fijn is. Omdat mijn verband bij het slapen los begon te raken vroeg ik mij af of dat kwaad kon. Toen zei de medewerkster dat ik waarschijnlijk meer steun zou hebben van mijn oorband en dat ik het verband er wel af mocht halen. Dus toen het er verband er maar afgehaald en toen kon ik mijn oren helemaal zien. Mijn linkeroor was wel erg gezwollen en heel erg rood. Het rechteroor zag er al eigenlijk al redelijk mooi uit. De rest van de tijd heb ik veel op de bank gehangen en films en series gekeken. Op de 2e dag na de operatie heb ik 's avonds mijn haren gewassen, dat was wel even lekker. Op de 3e dag na de operatie heb ik al een wandeltocht gemaakt van enkele km's en dat ging prima. Dat was ook de eerste dag dat ik overdag geen oorband om had, dat voelde wel even heel gek en "naakt". 's Avonds en 's nachts doe ik hem wel om, dat is ook belangrijk om te voorkomen dat in je slaap je oren in de knel komen. Inmiddels (dag 4) is ook de zwelling en roodheid al behoorlijk verminderd. Het gaasje achter mijn oren zit er nog steeds al zal dat er waarschijnlijk snel afvallen, het begint steeds losser te zitten en dat is ook de bedoeling. Morgen (5e dag na de operatie) ga ik weer naar school en met mijn haren los verwacht ik niet dat het opvalt dat ik een operatie heb gehad.

Al met al ben ik tevreden over de behandeling, de verpleegkundigen, de chirurg en de andere medewerkers. Het is me allemaal heel erg meegevallen (zowel de pijn, het slapen na de operatie, als hoe het er nu al uitziet zo kort na de operatie). Ik zou het zo weer overdoen, want het stelde achteraf weinig voor. Ook ben ik blij dat ik de stap heb durven zetten, want met een beetje fantasie kan ik al redelijk inschatten hoe het er over een tijdje uit komt te zien en dat is echt veel mooier dan het was :-)

Beoordeling verschillende onderdelen